Afgelopen dagen hebben we vrij veel aan het werkstuk gewerkt. We besloten voor al deze dagen slechts één post te doen, omdat we anders allemaal losse verhaaltjes zouden krijgen. We hebben dit weekend voor het eerst contact gehad met Eric de Jong. Hij kan ons goed helpen met het terugvinden van de ballon. We zijn super blij met zijn hulp. 

We hebben ook veel aandacht aan de camera besteed. De camera die foto’s gaat maken zit in de box onder de ballon en die box beweegt. De foto’s mogen niet bewogen of onscherp zijn. We denken de juiste instellingen gevonden te hebben zodat de foto’s scherp worden vanuit de ballon (zie foto)! Dit lijkt misschien allemaal vrij eenvoudig, maar we hebben hier heel wat uren werk aan gehad. 
Gewerkte tijd van zaterdag tot en met maandag: 15 uur!

Vandaag mochten we, samen met onze begeleider Stephan Berendsen, aanwezig zijn bij het oplaten van een weerballon. We moesten om 6 uur in de ochtend aanwezig zijn bij de luchthaven. Voordat we het terrein op mochten moesten we ons melden en kregen we een speciale badge opgespeld zodat we naar binnen mochten. Eenmaal in de weertoren kregen we wat uitleg over hoe het KNMI de weergegevens verzamelt die de radiosonde onder hun weerballon uitzendt. Ook werd het radiokastje gecontroleerd of hij wel de juiste informatie zou uitzenden. Daarna mochten we aanwezig zijn bij het oplaten van zo’n weerballon met radiosonde! Toen we bij de vulhut stonden, verliep het allemaal vrij snel. Het pakketje met de ballon en de parachute werd uitgepakt en de ballon van 200 gram werd opgeblazen. De ballon was vrij groot en had een grote trekkracht. Daarna werd heel simpel het kastje met de parachute eraan gehangen en werd de ballon opgelaten. Toen de ballon in de lucht was gingen we kijken naar de informatie die de radiosonde doorgaf. De ballon knapte al op een hoogte van 15 kilometer. Dat is ongeveer de helft van de hoogte die wij willen bereiken. 
Later die morgen raakten we nog in gesprek met wat mensen van de marine. We kregen te horen dat er een groep hobbyisten in Nederland is die als hobby radiosondes opsporen. Een van deze mensen heet Eric de Jong. Via de marine zijn we met hem in contact gekomen. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als een persoon die dit al vaker heeft gedaan ons wat informatie kan geven.
De rest van deze dag zijn we op zoek gegaan hoe we aan de camera’s konden komen. Internet leek ons nog niet veilig, want we moesten eerst weten of we de camera wel konden hacken met speciale software. Als dit niet zou lukken zouden we ons geld verspillen aan een camera en konden we hem niet meer terugbrengen. We hebben dus een camera gekocht bij een winkel in Den Helder. Die middag nog probeerden we hem te hacken met de ‘Canon Hack Development Kit’. Dit was nog gelukt ook! Nu is de camera in staat uit zichzelf om een tijdsinterval foto’s te maken zonder te stoppen, en dat is precies wat we nodig hebben. De foto’s zijn alleen nog wazig als de camera beweegt. Hier moeten we nog wat op gaan verzinnen, bijvoorbeeld door instellingen als sluitersnelheid te veranderen. Als deze camera in staat is scherpe foto’s te schieten uit een bewegend object, kopen we hier een tweede van.
Vandaag hebben we maar liefst 25 uur aan het project besteed!

Deze woensdag hebben we weer informatie voor ons project gezocht. Allereerst zochten we uit welke weerballon we precies willen gaan gebruiken. We moeten weten hoe groot onze ballon wordt zodat we weten of de ballon in de vulhut van de luchthaven in Den Helder past. 
Tevens moet onze ballon ongeveer 1.5 kilogram aan lading tot een hoogte van 30 km brengen. We hebben uiteindelijk voor een ballon van 1200 gram gekozen. Hoe zwaarder de ballon, hoe hoger hij kan stijgen en hoe meer lading hij kan meenemen. Een ballon van 1200 gram is nog relatief goedkoop en voldoet aan onze eisen. Zo’n ballon wordt ongeveer 2 meter in diameter en is helaas te groot voor de vulhut.

We hebben tevens naar een geschikte GPS-tracker gezocht. Ons werd aangeraden bij een autodealer informatie te vragen over een tracker, omdat (dure) auto’s soms worden voorzien van een tracker waarmee de auto terug te vinden is als die gestolen is. Wellicht zou zo’n tracker voor ons te gebruiken zijn. We zijn verschillende dealers langs geweest en we kregen na een lange zoektocht de tip een simpele GPS-tracker te bestellen via internet. Een GPS-systeem voor in een auto kost al gauw 500 euro. Nu gaan we dus op zoek naar een GPS-tracker die gebruik maakt van het gsm-netwerk. Dit houdt in dat we met onze mobiele telefoon de ballon kunnen volgen. Hier moeten we nog verder onderzoek naar gaan doen. Daarna hebben we nog tot laat in de avond een geschikte camera uitgezocht voor de HD film. We gaan een ‘Ion Airpro’ sport camera kopen bij de BCC. Deze camera is pas op de markt en we zijn voor zover we weten de eersten die deze camera de ruimte in sturen. Deze camera is iets goedkoper dan de GoPro en filmt mooiere kleuren. Tevens is deze camera lichter en kleiner dan de GoPro, wat van belang is bij het project.
Vandaag hebben we 12 uur aan het profielwerkstuk gewerkt.

Vandaag hebben we het gesprek met mevrouw Hondema en meneer Mooij gehad. Deze mensen waren wel geïnteresseerd in ons project. Tijdens het gesprek hebben we aan hen duidelijk gemaakt wat we precies willen bereiken met ons project. In het begin waren ze vooral vrij  sceptisch, maar later hadden we ze toch overtuigd. We hoeven ons in ieder geval niet meer te verdiepen in de wetgeving, want deze mensen hebben al autorisatie om een ballon op te laten. De luchthaven van Den Helder sponsort ons ook het helium. Ze konden wellicht ook de ballon sponsoren, maar de ballon die zij gebruiken voor weeronderzoek  is te klein voor ons project. Als we die zouden gebruiken zouden we beelden van ongeveer 17 km hoog maken. Ons doel is rond de 30 km. We hebben een afspraak gemaakt om donderdag 19 juli een weerballon op te laten. Dan kunnen we zien hoe dit in z’n werking gaat. Ze hebben daar ook een vulhut voor de ballonnen. Het is nog maar de vraag of onze ballon wel in die vulhut past, aangezien de ballon die wij voor ons project moeten gebruiken veel groter is. Dit gaan we dus nog uitzoeken voor donderdag. We hebben vandaag 6 uur aan het project gewerkt.

Vandaag hebben we weer contact opgenomen met een aantal  mensen. Ook hebben we goed nagedacht over een eventuele rekening voor de sponsors. Dit wordt nog vervolgd. We hebben veel gebrainstormd over de camera’s en dergelijke. We zijn er in ieder geval over uit dat we twee ‘Canon Powershot A800’ camera’s gaan gebruiken voor de onderkant en zijkant. We hebben ons ook al een beetje verdiept in de software waarmee we de camera’s uit zichzelf foto’s kunnen laten maken: CHDK, dit staat voor Canon Hack Development Kit. We zijn er over uit dat de camera onder sneller achter elkaar foto’s gaat maken dan de camera aan de zijkant, omdat voor de camera onder vooral het eerste deel van de vlucht belangrijk is. Verder hebben we ook nog meer handige informatie opgezocht. We hebben vandaag ruim 6 uur gewerkt aan dit project.  

Zondag 1 juli zagen we op de email van ons project dat we al een aantal reacties hadden, waaronder van het KIM. Daar waren ze onder de indruk en wilden ze een afspraak met ons maken. 
We besloten maandag 2 juli verder aan het project te werken en contact op te nemen met het KIM. We hebben ze opgebeld en over een paar dagen zal duidelijk worden wanneer we met ze om tafel gaan zitten. 
We hebben ook een reactie van de TU Twente ontvangen. Er is ons een student technische natuurkunde toegewezen die onze vragen kan beantwoorden en ons kan helpen.
Vandaag (dinsdag 3 juli 2012) hebben we het logboek van de afgelopen dagen afgemaakt. We hebben ook nog wat informatie opgezocht. Nu moeten we wachten op de reactie van het KIM.
Gewerkte tijd: 12 uur. (Gewerkte uren van ons beide bij elkaar opgeteld!)