Zondag
We hadden de hele nacht niet geslapen van ellende, ondanks het slaaptekort van de vorige dagen. 's Ochtends besloten we maar elkaar op te zoeken om samen aan het verslag te beginnen. Iets waar we totaal geen zin meer in hadden: alles was kwijt en mislukt.
Maar toen, vlak voor de middag, om kwart voor 12, kwam daar het wonderbaarlijke moment dat het hele project gered heeft. Ineens werd een SMS ontvangen op de telefoon van Tim. Eén nieuw bericht van 'Weerballon'. Na 27 uur was daar plotseling een teken van leven van onze GPS tracker! We keken meteen op de site van de tracker en jawel: daar stond een andere positie dan de dag ervoor!
De nieuwe positie was vlakbij Epe, niet ver van de plek waar we zaterdag waren. We brachten direct Berendsen en de sondejagers op de hoogte en we besloten dat een sondejager die er in de buurt was naar de positie te laten gaan. Ondertussen gingen wij direct op pad met Berendsen, weer op naar de Veluwe. We kregen een bericht van de radiosondejager dat onze box terecht was! We overlegden dat hij foto's zou maken van de box en hem daarna mee zou nemen. Daarna zouden we elkaar bij een restaurant ontmoeten waar hij de box zou overhandigen. We gingen dus helemaal opgelucht onze box ophalen.
De voorspelling van de vlucht die we even voor lancering hadden bekeken bleek best nauwkeurig.
Eenmaal bij de parkeerplaats van het restaurant zagen we eindelijk onze box weer terug! Hij was nog helemaal intact, alleen een bevestiging van een poppetje was gebroken. We zagen dat de radiosonde uit de onderkant gescheurd was; waarschijnlijk was er teveel kracht op gekomen door de wilde val.
De parachute was gescheurd (ook tijdens de val gebeurd) en zat in elkaar en er zat nog een klein stukje ballon aan het touw. De rest van de box was nog goed.
De parachute was gescheurd (ook tijdens de val gebeurd) en zat in elkaar en er zat nog een klein stukje ballon aan het touw. De rest van de box was nog goed.
We gingen het restaurant binnen met onze box en de resten en haalden de tape eraf. Onze apparatuur was nog in perfecte staat! We konden niet meer wachten met het bekijken van de beelden en begonnen met het geheugenkaartje van de minicamera. Die werd niet door de laptop herkend dus probeerden we de SD kaart van de fotocamera opzij. Dat waren de eerste resultaten die we eindelijk zagen en ze waren perfect. We zagen foto's van steeds grotere hoogtes en uiteindelijk foto's uit de ruimte. Ze waren geweldig goed gelukt.
Verder stonden er enorm veel foto's van bomen op de kaart: onze box was geland in een bos en in de bomen blijven hangen. Toen onze box gevonden was lag hij echter op de grond. Dit verklaart waarom de parachute gescheurd was en wellicht waarom de GPS tracker ineens weer even een teken van leven gaf. Misschien was die door de klap weer even gaan werken. Hieronder is de allerlaatste foto te zien die de fotocamera naar onder genomen heeft; hier hangt de box nog in de boom. Daaronder foto's van hoe de box gevonden is.
De andere camera's hadden ook allemaal goed gefunctioneerd. Van iedere camera was het kaartje vol en ze hadden allemaal 4 uur beelden vastgelegd. Alles was in zo'n goede staat dat we meteen weer zouden kunnen lanceren als alles opgeladen zou zijn.
De beelden zelf zijn ontzettend mooi, van alle camera's. Waar we de vorige avond nog baalden waren we nu enorm blij. Ook meneer Berendsen.
De beelden zelf zijn ontzettend mooi, van alle camera's. Waar we de vorige avond nog baalden waren we nu enorm blij. Ook meneer Berendsen.
Uiteindelijk is Project Ruimtevlucht dus zeer goed geslaagd! Bekijk voor een aantal beelden die het project heeft opgeleverd de pagina Resultaten.